Groente van de markt
Op mijn vrije dinsdagochtend draaide ik me nog eens om en besloot barmhartig: ik doe mijn boodschappen op de markt. Een hart onder de riem van al die dappere marktkooplieden. Ze zullen vast blij zijn met mijn steun. En ik ben blij met de verse groente van de markt.
Bikkels
De markt bleek ingekrompen tot een paar vierkante meter groenten, fruit, kaas en vis. Alle kraampjes stonden tegenover elkaar met plastic tentstukken ertussen en warmteblazers hielden de werkomstandigheden enigszins dragelijk. Ik maakte me zorgen om niks. Maar toch; bikkels hoor! Door de hoge kraampjesdichtheid was het wel atypisch stil op het plein. Geen “één kilo appels twee euro!” en zulks, maar toch ontging me geen aanbieding, met alle kraampjes zo knus op elkaar.
De keuze is reuze
Zelfs in februari ligt er van alles in de kramen. Bloedsinaasappels bijvoorbeeld, die kan ik écht niet laten liggen. Of verse bietjes met het loof er nog aan, een mooie donkergroene savooiekool, eitjes van de boerderij en een zak Texelse zilte aardappels. Een Duits mehrkornbrot, een streng gerookte knoflook. Een zak vol paddenstoelen. En een giga stuk gember. Maar die paddenstoelen, die kun je niet zo lang bewaren zonder dat ze in snot veranderen. Dus als je met een rugtas vol groenten thuiskomt, dan zijn er twee opties. Eén is eten. Véél eten – 24/7 door blijven eten in een race tegen de verrotting. Twee is een avondvullende conserveersessie om alle groenten langer houdbaar te maken. Een stuk haalbaarder, beter voor de lijn bovendien en leuk om te doen.
Op zuur
Zo stond ik gisteravond onder toeziend oog van mijn keukenbeschermheilige Kniertje (zie foto) al mijn lege potten schoon te spoelen. Ik bewaar ze altijd – in alle vormen en maten, perfect om van alles in te bewaren en goedkoper dan nieuwe weckpotten. Nu eet ik vanavond sushi en ik vind het leuk om daar zelf gari – die roze gepickelde gember – bij te maken. De gember moest dus sowieso op zuur. De bietjes ook, zie het bloedbad op de snijplank. Ik deed een bietenpartje bij het inmaakazijn van de gember, dan kleurt die laatste vanzelf roze.
Kleine sponsjes
Dan de paddenstoelen. Om die wekenlang houdbaar te maken kook je ze eerst in specerijenazijn en bewaar je ze op olie. Fantastisch als onderdeel van de antipasti, op geroosterd brood, in een omelet of met groene asperges en parmezaan bij tagliatelle. Waarbij eigenlijk niet? Paddenstoelen zijn kleine sponsjes die alle smaken gretig opslurpen. Perfect inmaakmateriaal dus. Ook zwammetjes gescoord? Hier vind je mijn inmaakrecept.
Tekst en foto’s: Anne Heesink
Wil je iedere week de lekkerste recepten & tips ontvangen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief: