In mijn vorige blog schreef ik over de overgang naar een vegetarisch eetpatroon en mijn favoriete vleesvervangers. Deze keer vat ik samen hoe een jaar lang vegetarisch eten mij is bevallen en wat ik ervan heb geleerd. Spoiler: meer dan ik van tevoren had verwacht!
Mijn gezondheid
Voelde ik me ook gezonder? Ja en nee. Enerzijds wel, want ik ging nog meer groenten eten dan ik al deed. Anderzijds had ik van tevoren een grotere verandering in m’n gezondheid verwacht. Meer energie, minder vaak ziek. Toch ben ik dit jaar nog regelmatig door virussen geveld, daar konden blijkbaar geen groenten tegenop. Maar misschien was dat ook wel een illusie.
Verder merkte ik wel dat ik meer behoefte had aan zuivel. Toen ik net vegetarisch ging eten, was ik op hetzelfde moment aan het experimenteren met plantaardige zuivel. Ik slikte mijn B12 niet heel strikt en dat merkte ik na een paar maanden wel. Ik was constant misselijk, had geen eetlust en was futloos. Toen ik weer overging op normale zuivel, weer trouw mijn B12 ging slikken én weer dagelijks een gekookt eitje (mét mayonaise) at, ging het gauw beter.
Overigens wil ik hier niet mee zeggen dat zo’n vegan eetpatroon per definitie niet gezond is, maar voor mij pakte het op deze wijze niet zo goed uit. Doe vooral wat goed voor je voelt!
Wat leerde ik?
Vooral dat het koken zonder vlees totaal niet moeilijk is. Hoewel ik uit een nuchter, Drents gezin kom ben ik nooit van de AVG’tjes geweest. Dat maakt het misschien ook wel makkelijker om out of the box te denken bij het koken. Ik ging vooral veel experimenteren met gerechten. Als ik normaal een burger zou eten, hoe kan ik die dan vegetarisch maken? Als je eenmaal een recept voor bijvoorbeeld een vegetarische burger hebt geprobeerd, kun je daar volop mee variëren. Gebruik eens andere bonen, voeg eens geroosterde paprika toe, wat geraspte wortel. De mogelijkheden zijn echt oneindig, je moet het alleen durven proberen!
Maar dít ervoer ik ook
Dat een stamppot zonder rookworst geen stamppot is! Er zijn inmiddels meerdere vegetarische rookworsten op de markt, maar het is gewoon niet the real deal.
Hoe nu verder in 2020?
De hamvraag (haha): blijf ik vegetarisch eten? Ja, maar wel met de Franse slag. Ik ga geen vlees voor mezelf bereiden, maar als ik op een knusse wintermarkt ben en mijn lijf schreeuwt om een broodje rookworst of ik krijg een bitterbal onder de neus op een feestje, dan zal ik niet weigeren. Met mijn minimalistische vleespatroon doe ik al een stap in de goede richting voor een betere wereld, maar het leven is te kort om streng voor mezelf te zijn!