Aan de telefoon vanuit haar huis in Ierland vertelt Yvette over de spannende tijd die aangebroken is nu haar boek naar de drukker is: “Trots kan ik nu nog niet zijn, ik vind ook altijd dat er ruimte is voor verbetering. Op dit moment denk ik; dit is het beste wat ik kon doen. Mijn trots komt pas achteraf, als iedereen blij is met het boek. Nu ben ik nog onzeker.” Ik ken dat onrustige gevoel tussen drukken en verschijnen als bladenmaker wel. Het is hetzelfde gevoel dat je vroeger had als je een proefwerk had ingeleverd: je wéét dat je er niks meer aan kan doen en er zit niks anders op dan rustig afwachten op je cijfer. Als je het aan mij vraagt, dan kan Home Made Basics alleen maar rekenen op negens en tienen, want na zijn voorgangers is dit boek opnieuw een meesterwerk te noemen.
Hoe lang heb je aan dit boek gewerkt?
“Ik denk wel ruim een jaar. Het is echt een proces. Het boek is vijf keer zo groot geweest en er moest ook heel veel weer geschrapt worden. Soms past een foto niet bij de kleur van het boek en dan moet het er weer uit. Omdat mijn man Oof de foto’s maakt voor het boek hebben we geen fotografiedagen. Ik vraag gewoon of we die avond iets kunnen fotograferen en dan halen we de camera tevoorschijn. Ik ben dus niet letterlijk iedere dag ermee bezig, maar het zit wel constant in m’n hoofd. Zit er genoeg van dit in en van dat? Die gedachten spinnen maar door.”
Weet je van tevoren welke recepten in het boek komen of ontstaat zoiets gaandeweg?
“Meestal weet ik dat wel ja. Ik verzamel heel veel recepten en heb denk ik nu zo’n 700 recepten van mezelf die ik uitgeschreven en geschetst heb. Als ik dan een boek aan het maken ben dan maak ik steeds opnieuw stapeltjes en herindelingen. Eerst kan ik er dan heel enthousiast over zijn, maar als ik het na drie keer lezen niet meer leuk vind gaat het eruit. Zo ben ik constant aan het selecteren en deselecteren. Soms vind ik iets te simpel, maar vind ik dat later juist goed omdat het zo simpel is. En dan denk ik achteraf, als het in het boek staat, dat ik toch het andere recept had moeten kiezen haha. Maar er ligt dus nog genoeg, ook voor nieuwe boeken in de toekomst.”
Waarin verschilt dit boek met je vorige boeken?
“Ik heb deze keer heel erg gefocust op eenvoud. Nu doe ik dat altijd wel, maar in dit boek extra. Op een paar recepten na, zoals zelf karamel maken, kan iedereen vanaf een jaar of negen ermee aan de slag. Daarom is het boek ook zo enorm dik; er zit voor iedereen wel iets tussen. Ik geef bij ieder recept duidelijk aan wat de voorbereidingstijd en de bereidingstijd is, om het zo hapklaar mogelijk te maken voor iedereen. Ook al zeg ik tien keer dat je eerst het recept moet lezen voordat je gaat koken, het gros van de mensen doet dat toch niet. Dan komen ze er halverwege het koken achter dat het deeg nog een uur moet rijzen. Door die ervaring ben ik nu wel secuurder. Ik zeg niet meer ‘zet het in een voorverwarmde oven’, maar vermeld duidelijk dat de oven voorverwarmd moet worden aan het begin van het recept. In tien jaar ben ik ook beter geworden in duidelijk formuleren en niks aan het toeval overlaten.”
Dus mensen hoeven niet bang te zijn dat het moeilijk is?
“Ik denk van niet. Alles kun je zelf maken, dat is nou juist zo leuk! Ik dacht vroeger ook dat paté ook heel moeilijk zou zijn om zelf te maken, maar toen ik hele eenvoudige boeren in Frankrijk het zag doen dacht ik; als zij het kunnen dan kan ik het ook. Het verschil is dat zij er al handigheid in hebben en ik het nog moet leren. Je eerste zelfgebakken brood zal nooit zo goed zijn als je vijfde brood, als je maar niet opgeeft en blijft proberen. Bovendien zijn het ook gewoon hele eenvoudige recepten die in mijn boek staan, het is wat wij thuis ook eten. Zelfgemaakte mayonaise, ketchup en vissticks. Het is vooral zo leuk om zelf te maken omdat je het naar je eigen smaak kunt aanpassen. Als jij van zoete mayonaise houdt dan voeg je wat suiker toe, dat doe je met mayonaise uit een potje niet. Natuurlijk is een potje opentrekken sneller, maar zelf maken geeft je voldoening. Je krijgt er een immens trots gevoel van.”
Kun je een voorbeeld noemen van iets dat zelfgemaakt veel lekkerder is?
“Brood, dat is echt honderd procent lekkerder. Mijn neef en zijn vrouw logeren momenteel bij ons en we discussiëren iedere dag over wie het brood mag bakken. Het brood wordt hier met de dag beter. Lekker met zelfgemaakte jammen van vruchten die uit het bos komen. De natuur in Ierland is zoveel gulziger dan in Nederland. Je hebt natuurlijk per oppervlakte veel minder mensen en dus veel meer natuur. Wat je leest over wildplukken in Nederland, over dat je maar een handje mag plukken, dat is hier niet aan de orde. Hier wordt het gewoon weggemaaid omdat er zoveel is. Het is echt een snoepwinkel! In Amsterdam zou ik niet zo snel brandnetelsoep maken, omdat ik dan denk dat allerlei honden eroverheen hebben geplast, maar hier pluk ik het gewoon uit de tuin.”
Doe je als je zoveel kookt nog nieuwe ontdekkingen?
“Zeker. Koken is ook heel erg onderhevig aan trends. Twee à drie jaar geleden kon je geen behoorlijke taco kopen en nu kan dat op iedere straathoek en verkopen ze ook goede tortilla’s in de supermarkt. Het aanbod verandert en daardoor leer je zelf ook bij. Ik lees ook veel en kijk naar anderen en probeer er dan altijd mijn eigen draai aan te geven door het hapklaar op te schrijven voor mensen. Ook omdat mensen die trends ook zien en behoefte hebben aan inspiratie daarvoor. Nu is het bijvoorbeeld een trend om hele groentes te bereiden. Vroeger sneed je een kool in reepjes, nu gril je hem in z’n geheel. Dat zijn allemaal bereidingen die koks als René Redzepi bedenken en dan is het moeilijk en gefermenteerd en dan maken wij er weer iets toegankelijks van. Zo werkt het in de mode ook, mode begint bij de dure designers en ligt uiteindelijk ook bij H&M in de winkel. Ik ben dan de H&M.”
En trends als gezondheid, houd je je daarmee bezig?
“Ja. We eten thuis heel veel groente, al heeft dat ook mijn persoonlijke voorkeur en is het niet alleen maar vanuit een gezondheidsbesef. Ik probeer wel zo gezond mogelijk te eten. Maar ja, ik houd ook van een wijntje drinken en van zoutjes en van blokjes kaas. Ik moet er wel voor oppassen dat nu ik met mijn familie in Ierland zit en het zonnetje lekker schijnt, dat ik niet iedere dag denk: hey, is het nu alweer borreltijd? Dat is weleens lastig, maar in principe probeer ik gezond te eten en niet alles in mijn mond te stoppen wat ik tegenkom.”
Krijg je al zin om de heerlijke recepten van Yvette uit te proberen? Begin dan met deze chocohazelnootkrul met uitgebakken spek!
