All inclusive aan de keukentafel Mooncake

All inclusive aan de keukentafel: Bas schuift aan bij Mooncake

BasBas Erkens31 juli 2021

Eind juni was het zover: het tweede boek van Jonneke de Zeeuw (a.k.a. Mooncake). 'All inclusive aan de keukentafel' is een culinair pamflet voor alle Nederlanders. Zie het als een culinaire ode aan alle keukens die Nederland rijk is. En daar zit misschien ook wel de onderliggende boodschap; laten we met z'n allen iets meer om ons heen kijken. Ontdek hoe rijk jouw stad, dorp of buurt is op culinair gebied. Redacteur Bas schuift aan bij Jonneke aan de keukentafel en gaat in gesprek over haar nieuwe boek.

Mooncake

Eind 2015 startte Jonneke met haar website Mooncake. Genoeg websites en blogs met hotspots, maar nooit met haar favoriete plekken. Er ontstond een community die ondertussen is uitgegroeid tot haar dagelijkse werk. Onlangs verscheen haar tweede boek ‘All inclusive aan de keukentafel’. Daarnaast organiseert Jonneke foodtours, levert ze foodiebags aan bedrijven en geeft ze lezingen en presentaties. Haar nieuwste boek is een pamflet, een ode aan het culinaire landschap dat Nederland rijk is. En wat zijn we rijk.

Aan de keuktafel

Wandelen door Amsterdam-Oost is geen straf. Overal zie en ruik ik eten. Het is maar goed dat ik weet dat er een gevulde keukentafel op me wacht bij Jonneke. Ze verwelkomt me en biedt koffie aan. De keukentafel staat vol. Terwijl ze koffie inschenkt bekijk ik de tafel. Sommige gerechten herken ik, zoals Argentijnse alfajores. Koningin Maxima deelde onlangs nog haar recept voor deze koekjes met dulce de leche. Andere zijn nieuw voor me. Zoals gulab jamun. Dit Indiaas/Pakistaanse dessert bestaat uit gefrituurde deegballetjes die ondergedompeld zijn in suikersiroop. Hemels! Of ajwa – dadels uit Saudi-Arabië. Zacht en fruitig met een fijne textuur. Je zou denken dat Jonneke stad en land heeft afgezocht. Niets is minder waar, alles komt uit de omgeving van Amsterdam.

Gulab jamun Mooncake
Indiaas/Pakistaanse gulab jamun

Ode aan…

Jonneke vertelt over haar pamflet: “Het is een culinaire ode aan de keukens die Nederland rijk is. En dat is dankzij mensen van over de hele wereld die naar hier kwamen. Het pamflet is alles wat me op het hart lag. Dingen die me opvielen in publicaties en teksten of de manier waarop er gesproken wordt over bepaalde keukens en restaurants. Er zit een gedachtegoed achter Mooncake. Kennis wordt vaak beschreven zonder dat het van de mensen zelf komt. Of ik ontdek een denigrerende ondertoon. Zelfs de meest welwillende mensen hebben blinde vlekken, dat heeft tijd nodig.”

Clash van generaties?

Na wat geproefd te hebben vraag ik Jonneke of verschillende generaties anders reageren op haar boek: “Omgeving is beeldvorming. Mijn omgeving is anders dan die van mijn ouders. Ik heb een food-friend van mijn leeftijd uit India, daar heb ik meer mee gemeen dan met de babyboomgeneratie bijvoorbeeld. Er is zoveel veranderd in Nederland, generaties lijken uit totaal verschillende werelden te komen. We leven met ruim 200 nationaliteiten samen, er is meer diversiteit dan ooit. De wat oudere generaties geven terug dat ze veel geleerd hebben, jongere generaties herkennen zich in het pamflet. Het liefst wil ik heel Nederland verbinden door middel van eten, met die gedachte heb ik het pamflet geschreven.”

Eten verbindt

We praten verder en gaan wat dieper in op de verbinding waar Jonneke aan refereert: “We lossen niets op door simpelweg te zeggen dat eten verbindt. Misschien is het zelfs naïef. Hoe lang eten we al babi pangang? En kijk eens hoe mensen anno 2021 praten over Chinezen, of over Nederlands-Chinese ondernemers. Hoe bestaat het? We hebben nog een lange weg te gaan.” Heeft ze gelijk? Elk dorp heeft een Chinees-Indisch restaurant. Babi pangang en foe yong hai zijn net zo bekend als kroketten of pannenkoeken. Toch weten de meeste mensen – uitzonderingen daargelaten – nauwelijks iets over de achtergrond en geschiedenis van Chinese chefs. Terwijl we genoeg denigrerende flauwe grappen kennen. Jonneke: “Kijk om je heen en besef wat er allemaal te vinden is. Verbinden is niet genoeg, we moeten ons verdiepen in elkaars (eet)culturen. Iedereen – ongeacht afkomst – zou deze verantwoordelijkheid moeten nemen”.

Mooncake

Koekje bij de koffie

Bij Jonneke is het glas halfvol. Ze komt niet cynisch of negatief over en is vooral bezig met de wereld een stukje mooier te maken. “We zijn gewoontedieren, ik probeer mensen hier bewust van te maken. Probeer elke maand eens iets te eten wat je nog nooit gegeten hebt, en verdiep je erin. Dat is belangrijk. We hebben een eigen culinair klimaat gecreëerd, en deze is uniek. Kijk verder dan wat hip is. Waarom heb ik nog nooit een Surinaams gomma koekje bij mijn koffie of thee gehad? Terwijl een Surinaamse eetcafé in Amsterdam bakkeljauwbitterballen maakt. We doen zo weinig met alles wat er om ons heen is.”

Elke hap telt

Het pamflet van Mooncake leest makkelijk weg. De boodschap is duidelijk, en die weet ze op een humoristische manier over te brengen. “Proeven, koken, eten en verdiepen. Met oprechte interesse.” Dat is wat we nodig hebben als het aan haar ligt. “Kijk om je heen en verdiep je in wat er lokaal allemaal te verkrijgen is.” Ik vraag naar haar ideale culinaire landschap. Ze antwoordt: “Als niemand meer ‘die ander’ is.”