Foodies 04/2024
Mediterraanse smaken
Foodies Mediterraanse smaken
Dineren in een luchtballon

Dineren in een luchtballon: CuliAir

Profielfoto van BasBas Erkens

Advertentie

Het is een zonnige dag en ik heb afgesproken met Meesterkok Angélique Schmeinck. Naast dat ze bekend is van haar programma’s op 24Kitchen, als jurylid van Celebrity Masterchef Nederland en jarenlang leiding gaf aan de brigade van een sterrenrestaurant kookt ze graag op grote hoogte. Letterlijk. Zo mag ik mee in de prachtige luchtballon van CuliAir.

Dineren in een luchtballon: CuliAir

“Met de speciale CuliAir luchtballon luchtig opstijgen en tussen hemel en aarde genieten van exquise gerechten en topwijnen, eindeloos zweven met betoverende uitzichten over de mooiste gebieden van Nederland…”, is te lezen op de website van CuliAir. Dineren in een luchtballon, dat klinkt haast onmogelijk. En toch kan het.

Angélique Schmeinck kookt al sinds 2003 in een prachtige luchtballon, met alle elementen die op grote hoogte zijn te vinden. Zo dient de luchtballon zelf bijvoorbeeld als oven waarin vis of vlees wordt gegaard.

Wil je ook iedere week de lekkerste recepten & tips ontvangen? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief:

Ontvang elke week de lekkerste recepten, handige kooktips en speciale aanbiedingen.

Hoogtevrees

Laat ik beginnen met het feit dat ik hoogtevrees heb. Een raar soort hoogtevrees. Zo heb ik bijvoorbeeld totaal geen moeite met de 16e verdieping waar onze redactie zich bevindt en ook niet met reizen in een vliegtuig. Daarentegen krijg je me niet in een achtbaan, verstijf ik op een iets te hoge brug en ontwijk ik elke ladder die ik zie. Tot voor kort leek het me dan ook een slecht idee om in een luchtballon plaats te nemen.

Een klein en wiebelig mandje – zonder gordels of zitplaatsen – waar je zo uit kan vallen, terwijl je overgeleverd bent aan niets anders dan de wind. Althans, voor mijn gevoel. Ik wilde eigenlijk alleen een interview over CuliAir doen met Angélique. Gewoon, op de grond met een kop koffie erbij. Daar dacht Angélique anders over, volgens haar kun je er pas over schrijven als je het zelf ervaren hebt. Na wat wikken en wegen heb ik ingestemd om mee te gaan in de luchtballon, met enige tegenzin.

CuliAir: uitzicht

Atelier en keuken

Op een zonnige dag ontvangt Angélique me uiterst gastvrij bij haar thuis. Daar maken we kennis, om vervolgens samen naar de opstijgplaats van de luchtballon te rijden. “Dit is mijn atelier én keuken. In de zomermaanden ben ik volop bezig met de ballonvaarten, daarnaast focus ik op mijn culinaire galerie. Hier geef ik bijvoorbeeld colleges en zijn regelmatig cocktail- en dinnerparty’s”, vertelt Angélique.

De galerie hangt vol met prachtige foto’s. Hier kun je de culinaire fotografie bezichtigen én proeven. Een plek waar de liefde voor fotografie en gastronomie samenkomen. “De auto is al bijna ingepakt, we rijden zo richting Amersfoort. Daar stijgen we op met de luchtballon”, vertelt ze terwijl ik de laatste slok koffie neem. Als ik de woorden ‘luchtballon’ en ‘opstijgen’ hoor voel ik de zenuwen door mijn lichaam gieren.

CuliAir: PH-EAT

Na een rit van ongeveer een half uur komen we aan op de opstijgplaats. Angélique werkt samen met Wiegers Ballonvaarten. De unieke CuliAir luchtballon – met de toepasselijke registratie PH-EAT – is van Angélique en ondergebracht bij Wiegers. Leuk detail, de registratie PH-EAT staat voor Exclusive Altitude Tasting. Voor ik het weet is de auto uitgepakt en staat alles klaar om te dineren in de luchtballon, die een imposante keuken aan boord heeft. De ballon vult zich al met lucht.

Ondertussen serveert Angélique in alle rust een klein gerecht met een glas bubbels aan de gasten die net zijn aangekomen. Terwijl ik een hap neem zie ik hoe de luchtballon tot leven komt. Het eerste gerecht is een frisse meloensalsa met avocado en zachte, jonge geitenkaas. Een crunch van sesam en zeewier met vadouvanolie creëren een uitgesproken smaak, zonder de balans aan te tasten. De smaken doen me haast vergeten dat ik hoogtevrees heb.

CuliAir luchtballon

Snel, sneller, snelst

“Als de ballon eenmaal is gevuld met lucht gaat het snel”, aldus Niels Kon, de ballonvaarder. “De eerste gasten kunnen instappen”, roept Niels niet veel later, terwijl de mand nog op z’n zij ligt. “Zodra de mand rechtop staat klimmen de laatste gasten erin en stijgen we op”. Opeens gaat het snel, heel snel. Voor ik het weet klim ik als laatste in de mand. Nog voor ik goed en wel besef wat er gebeurt zijn we al opgestegen. Verstijfd grijp ik me vast aan het tussenschot tussen mij en Angélique. Ik heb de beste plek, in de hoek van de mand. Achter me staat Niels om de ballon te besturen, naast me staat Angélique te koken.

“Vind je het spannend?”, vraagt ze me, terwijl ze ondertussen vers brood en wijn voor me neerzet. Ik stamel uit dat het wel meevalt, al zie ik aan het gezicht van Angélique dat ze doorheeft dat ik het ontzettend eng vind. “Schenk maar wat wijn in en geniet van het uitzicht, dan begin ik met koken”, zegt ze terwijl ze een pan op het vuur zet. Angélique is niet alleen ontzettend gastvrij, ze weet we me binnen no-time op mijn gemak te stellen.

CuliAir: dineren in een luchtballon

Dineren in een luchtballon: sterrenmaaltijd

Mijn vriendin verzekert me via een whatsappbericht dat de angst overgaat, het schijnt dat je lichaam maar voor bepaalde duur stresshormonen aanmaakt. Ik focus me op Angélique, die ondertussen druk bezig is met het opmaken van borden. Een cocktail van kreeft, zeegroenten, oesterblad, passievrucht, wortel-kardemonmousseline en limoenvinaigrette. Het ziet er niet alleen prachtig uit, het smaakt ook nog eens fenomenaal.

De wijn die Angélique erbij schenkt – Benedé Catarratto uit Sicilië, Italië –  is een schot in de roos. Langzaam ontspan ik wat meer, ik durf zelfs te bewegen en om me heen te kijken. Misschien is het de wijn, misschien zijn het daadwerkelijk de stresshormonen die afnemen.

Eerlijk is eerlijk, het uitzicht is geweldig. Een strakblauwe hemel met de Utrechtse heuvelrug onder ons. De luchtballon vaart mee op de wind, daardoor lijkt het windstil in de mand. Dineren in een luchtballon; ik begin het te begrijpen.

Ervaren ballonvaarder

Niels is een ervaren ballonvaarder. Hij beantwoordt graag mijn vragen over de luchtballon, wat goed helpt tegen mijn hoogtevrees. Hij weet behendig af te wisselen in verschillende hoogtes. Het ene moment lijkt het alsof we kilometers hoog vliegen, het andere moment kun je de boomtoppen haast aanraken vanuit de luchtballon.

Langzaamaan begin ik te genieten van de ballonvaart. De heerlijke gerechten van Angélique, het geweldige uitzicht en de stilte om je heen terwijl je hoog in de lucht hangt; het is uniek.

Dineren in een luchtballon

De luchtballon van CuliAir als oven

Af en toe hoor je wat er op de grond gebeurt, zoals een auto die toetert. Net zoals je zelf vroeger vast weleens deed zie je sommige kinderen zwaaien naar de luchtballon. Ondertussen geniet ik van het volgende glas wijn en het heerlijke brood. Angélique vertelt: “De luchtballon is speciaal ingericht voor CuliAir. Zo hangen er aan de binnenkant tasjes met bestek, waar ook ruimte voor de flessen wijn is. Aan de buitenkant van de mand hangen een soort buitenboordtafels waarop de gerechten worden geserveerd.

De keuken met gaspitten is speciaal ontworpen voor de luchtballon. Ondanks de kleine ruimte heb ik alles bij de hand.” Er is duidelijk goed nagedacht over de inrichting. “Zorg er vooral voor dat je niets naar beneden laat vallen”, zegt Angélique lachend. In het tafeltje zitten houders voor het glaswerk en de flessen, zodat je niets over de rand kunt stoten.

Aan het begin van de vaart is er via een katrol een mandje met zeebaars naar boven gehesen. Hoog in de ballon. “De luchtballon is eigenlijk een hele grote oven”, vertelt Angélique. “Koken in de lucht is al bijzonder, maar door ook de luchtballon te gebruiken wordt het nog specialer”. Na ongeveer een uur komt het mandje naar beneden. “Van tevoren is er aan de hand van de wind en temperatuur precies berekend hoe lang de vis moet garen”, legt Angélique me uit.

Behendig haalt Niels het loeihete mandje naar beneden en geeft het aan Angélique. Ze maakt de borden op en het volgende gerecht wordt geserveerd. Wilde zeebaars met groene asperges, gekonfijte rode puntpaprika, bouillabaissesaus en citroentijm. De vis is perfect gegaard. Ik vind het dineren in een luchtballon steeds leuker én lekkerder worden.

CuliAir: katrol

Geweldige plaatjes

Na ruim een uur durf ik te stellen dat ik me volledig op mijn gemak voel, ondanks mijn hoogtevrees. Ik geniet volop van de gerechten, de gastvrijheid en kunde van Angélique en Niels. En dan heb ik nog niets gezegd over het magische uitzicht. Tussen de gerechten door maakt mijn telefoon overuren, zulke unieke plaatjes maak je nooit. Af en toe stuur ik een foto naar het thuisfront.

Ondertussen is Angélique druk in de weer met verschillende pannen, geïntrigeerd kijk ik toe met een glas heerlijke wijn – Giuseppe Cortese Scapulin, een Chardonnay uit Piemonte, Italië –  in mijn hand. Als ik naar links kijk zie ik hoe we over de A12 tussen Arnhem en Utrecht varen. Stilletjes besluit ik dat dit een hele mooie dag is. Het volgende gerecht is klaar. Hollands lam, rosé gebraden en gestoofd met zomerpaddenstoelen, pompoenpickles, olijf, walnoot en lavasmoussaise. Het vlees smelt weg op mijn tong en elke hap smaakt naar meer.

Zonsondergang

Voldaan neem ik nog een slok van mijn wijn terwijl ik geniet van het uitzicht. Niels heeft de luchtballon flink laten stijgen, het uitzicht is adembenemend. Gek genoeg is mijn hoogtevrees zo goed als verdwenen. Alsof de gerechten en het uitzicht nog niet voldoende zijn word ik ook nog eens getrakteerd op een prachtige zonsondergang.

Langzaam zet Niels de daling in. Je weet nooit van tevoren waar de wind je brengt, dus landen is altijd even spannend. Is er een goede plek te vinden? En als er een groot weiland is, kom je dan makkelijk bij de openbare weg zonder vijf sloten over te hoeven springen? In opperste concentratie zoekt Niels een landingsplaats. Ondertussen pakt Angélique al het keukengerei en servies in. Ze heeft speciale tassen mee zodat er tijdens de landing geen losse spullen door de mand vliegen.

pan CuliAir

Dineren in een luchtballon: touchdown

Via een iPad heeft Niels goed overzicht over de omgeving, het begint immers al donker te worden. Er is ook contact met een team op de grond, zodra we geland zijn komen zij naar de luchtballon toe om te helpen met inpakken. We dalen steeds verder, Niels heeft een weiland op het oog.

Vlak voor de landing moet iedereen gehurkt op de grond zitten, terwijl je je vastklampt aan touwen. “Hou je goed vast, iedereen op z’n hurken”, roept Niels. Ineens is er een doffe klap en wiebelt de mand heen en weer. We zijn geland. “Blijf je nog even goed vasthouden”, zegt Niels. Even lijkt het alsof de mand nog omvalt, maar niets is minder waar.

Dessert op de grond

Na bijna twee uur varen staan we weer veilig op de grond. Voordat het dessert wordt geserveerd is het tijd voor de rituele champagnedoop. Niels vertelt over de geschiedenis van ballonvaren en opent een fles champagne. Hij legt een stuk gras op mijn hoofd en “doopt” me door wat champagne over me heen te gieten.

Ondertussen is Angélique druk met het opmaken van borden. Hoewel het dineren in een luchtballon nu echt voorbij is staat er nog een dessert op me te wachten. Een crémeux van citroen en witte chocolade, kaneel-aquafaba-meringue, mango, laurierkaramel en dragonsiroop. De aquafaba ligt als een soort luchtige, brosse steen bovenop het dessert. Een mooi gerecht van Angélique met aardse en zoete smaken, we staan immers weer op de grond. De smaken mogen dan aards zijn, het dessert is hemels.

Niet veel later is alles ingepakt en rijd ik met Angélique terug. Eerlijk gezegd ben ik best sprakeloos. De luchtballonvaart op zichzelf is al indrukwekkend, tel daar dan ook nog eens geweldige gerechten bij op, gecombineerd met de gastvrijheid van Angélique en de kunde van Niels. Alles bij elkaar is het een ervaring van bijna vijf uur.

Ondanks mijn hoogtevrees stap ik de volgende keer zonder twijfel weer in een luchtballon. Tenminste, zolang Angélique en Niels er maar bij zijn.

Angélique Schmeinck

Lees ook:

Profielfoto van

Bas Erkens

Eet alles wat los en vast zit. Slaat nooit een maaltijd over. Vindt koude pasta en pizza hét beste ontbijt ter wereld. Kaas=baas is zijn levensmotto. Dipt zijn chips in de salsa, maar danst het ook.

Cover voor

Inspiratie in je mailbox

Wist je dat we wekelijks een nieuwsbrief versturen met de lekkerste recepten, handige kooktips en speciale aanbiedingen? Schrijf je nu in!