Restaurants in Wenen: dit zijn de beste hotspots & tips

Laten we de flauwe grappen maar gelijk afwikkelen: de stad Wenen doet zijn naam geen eer aan als het om eten en lekker leven gaat. Een lang weekend in de Oostenrijkse hoofdstad levert veel lekkers op. Soms verrassend. Soms ook niet. Maar de restaurants in Wenen zijn altijd goed voor een dikke smile.

Wie naar Wenen gaat kan er niet wegkomen zonder schnitzel te eten bij Figlmüller, de heimat van de schnitzel. Johann Figlmüller startte het restaurant in Wenen (het originele in de Weense Bäckerstrasse) in 1905 en heeft sindsdien de Wiener Schnitzel geperfectioneerd: flinterdun, in de pan en luchtig en knapperig gebakken, en gepaneerd met de kruimels van speciaal voor het restaurant gebakken kaiserbroodjes.

Maak niet de fout de kalfsschnitzel te bestellen, want het origineel van Johann is van varkensvlees. We deden overigens wat geks; naast de schnitzel der schnitzels bestelden we ook een veganistische versie. De vorm daarvan leek in niets op het origineel, maar de smaak was verrassend goed.

Ben je van het vlees, kies dan het origineel, maar eet je vegetarisch, blijf dan vooral niet weg bij Figlmüller, want dichterbij dan dit kom je nooit. Nog twee sidenotes. Eén: skip de friet en ga voor de lauwwarme aardappelsalade, die is top. En twee: denk niet aan bier: Wenen is de stad van de wijngaarden. Figlmüller schenkt een geweldige frisse en jonge grüner veltliner.

Wenen staat bekend om de koffiehuizen. Chique bistro’s waar prima koffie geschonken wordt, met passend zoet gebak. Maar ook voor een goed ontbijt kun je bij deze koffiehuizen terecht.

Wij kozen voor Café Prückel en een groot Weens ontbijt met een Handsemmel (Weens voor kaiserbroodje), kaas, ham en jam. Schrik niet: de cappuccino hoort in Wenen met cacao te zijn. Hoewel de ontbijten in veel van deze zaken prima zijn, vielen wij voor het interieur van Prückel.

Het lijkt nog het originele uit de jaren dertig, maar dan zonder de kitsche opsmuk van de Engelsen. Om je heen zie je trouwens een ander bijzonder Weens gerecht vaak geserveerd worden: twee zachtgekookte eieren in een (wijn)glas met een snee roggebrood, met boter en volledig bedekt met bosui.

Een dag later ontbeten we overigens in Zum Schwarzen Kameel, iets chiquer maar minstens net zo goed.

Wenen heeft een rijke internationale cultuur die nog stamt uit de tijd van de keizers. Dat zie je terug de verschillende restaurants in Wenen. Voor een meer dan prima pizza ga je naar Pizza Mari aan de overkant van de Donau. Hier vind je niets dan pizza’s op de kaart.

Een dunne bodem, op plekken net niet zwart gebrand en (zoals het hoort) zonder overdadig enthousiasme belegd (geen hutspotpizza’s). We kozen voor de variant met verse ham, champignons en een pittige salami, maar als je het toch wat Weenser wil houden ga je voor de versie met Oostenrijkse worst.

Bij de pizza drink je overigens weer een frisse en lokale witte wijn, want die vind je in Wenen overal. Tip? Sla het dessert over, want die zijn niet heel erg speciaal, maar kies voor een espresso met limocello als dessert.

In een steegje een eindje buiten het centrum vind je Maka Ramen, althans als je weet waarnaar je zoekt en weet waar je moet zoeken. In een kelder gevestigd, springt dit restaurant in Wenen van binnen in het oog door de felgekleurde muurschilderingen. Heel leuk en hip, maar ook als je voor de Japanse noedels komt, zit je goed.

De kaart is kort (vier ramenvarianten en een special), maar de verse ingrediënten en dunne noedels maken het goed. We hadden het geluk dat de special van de dag in de smaak viel, want de ramen met citroen, kokosmelk, chili-olie, spinazie en tofu is er een die je thuis gelijk wil (en kan) namaken.

Het frisse zuur van de citroen, de zoete kokos en de scherpe chili combineren voortreffelijk. Onze tafelgenoot koos voor de eveneens geslaagde ramen met kip en zilte sojasaus. Bij Maka Ramen drink je geen wijn, maar kies je voor de huisgemaakte citroenlimonade. Die is niet zoet, die is niet zuur en prikt net voldoende.

Nog een plaatsje vrij? Ga voor het enige dessert op de kaart: de donkere chocolademousse en tapioca-pudding combineren voortreffelijk. De koks zijn niet scheutig met suiker in het dessert, en dat maakt het een stuk lichter dan je zou denken.

Ook zonder Sachertorte kom je het land niet uit. Eigenlijk eet je een goed stuk Sachertorte waar je maar wil, want het recept is niet ingewikkeld: chocoladecake, abrikozenjam en chocoladeglazuur. We aten hem bij de uitvinders van de taart: Hotel Sacher.

De perfecte Sachertorte is niet overmatig zoet en zwaar wat ons betreft. En die vind je bij Hotel Sachter. Je drinkt er uiteraard een grote kop koffie bij.

Nog zo’n moetje voor als je in Wenen bent: worst. Ze hebben ze in alle smaken en maten, maar idealiter eet je ze van een straatstandje. Die zijn er genoeg. Ondanks dat gericht onderzoek ons naar de worsten van Würstelstand Leo wees, kozen wij voor een worst van Zum Kaiser om de hoek bij de Weense Dom. (We konden Leo niet op tijd vinden.)

We kozen voor een bratwurst tussen een langwerpig kaiserbroodje en gingen voor de optie complet met ketchup, rode ui, mosterd en kerriepoeder. Verwacht geen culinaire hoogstandjes op dit punt, maar reken wel op een prima tussendoortje.

En door de hoge omloopsnelheid (er staan overal altijd rijen) is elk ingrediënt altijd vers. Heb je wel tijd voor Würstelstand Leo? Kies dan voor een van zijn worstspecialiteiten met toegevoegde kaas. Deze staat bij ons nog steeds op de bucketlist.

Wie zich een beetje met wijn bezighoudt ziet op de kaarten van restaurants in Nederland steeds meer Duitse en Oostenrijkse wijnen verschijnen. Druivenrassen als gewürztraminer, riesling en grüner veltliner leveren frisse en droge witte wijnen die heel vaak goed passen bij recepten.

De stad Wenen kent een unieke ligging tussen de wijnvelden en dat zie je terug op de menukaarten in de stad. Elk restaurant heeft lokale wijnen op de kaart staan, en in de meeste gevallen zijn deze heel betaalbaar. Bij Wein & Co loop je binnen voor een ruime keuze aan wijn. Drink deze gelijk aan de bar, of neem een fles mee naar je hotel of B&B.

Verblijf je in Wenen in een B&B en kun je zelf koken? Mis de Naschmarkt dan niet. Dit is de oudste markt van Wenen en je koopt er groenten, vlees en vis, en kruiden. Maar ook oliefolie, kaas en wijn. Alles voor een perfecte avond vind je op deze markt.

Ook als je overigens niet van plan bent om zelf te koken tijdens je verblijf in Wenen is de Naschmarkt een aanrader. Heerlijk om over deze Weense markt te slenteren, terwijl je je ogen uitkijkt. Zeker in de zomer kun je overal wat te eten bestellen, om het vervolgens in de zon op te eten op een van de terrasjes.

Tussen de maaltijden door is er nog genoeg te doen in Wenen. Er zijn tientallen musea waar je terecht kunt voor moderne en oude kunst. Voor veel musea (zoals het Naturhistorisches Museum) geldt dat alleen al de gebouwen waarin ze zich bevinden een bezoek waard zijn.

Een minder bekend hoogtepunt voor ons was het Freud Museum, gevestigd in de appartementen waar Freud woonde en zijn werk deed. Hou je een beetje van klassieke muziek, dan moet je een in Wenen een concert bijwonen. Die zijn er alle dagen in de week en de prijzen beginnen bij heel schappelijke bedragen.

We reisden gemakkelijk naar Wenen met de trein. Vanaf Düsseldorf is dat een feestje. Met twee hogesnelheidsverbindingen knal je in acht uur door naar Nürnberg en Wenen. De tweedeklas is amper duurder dan de eerste klas, je zit comfortabel, de koffie is vers en betaalbaar en de wifi is oké.

Jammer dat het reizen vanaf je eigen stationnetje naar Düsseldorf niet per se geweldig is. We deden dat deel dan ook een avond eerder en logeerden in een goedkoop hotel bij het station, om ’s morgens op een redelijke tijd de ICE te pakken.

Terug vlogen we op Schiphol. Iets duurder, een stukje sneller en vervoer van downtown Wenen naar het vliegveld is betaalbaar, zelfs een taxi is te doen.