Wat is molsla en wat kun je ermee

Ooit was er sla – en anders niets. Als je bij de groenteboer om sla vroeg, kreeg je kropsla. Dat is nu wel anders, zelfs in de supermarkt kun je kiezen uit tientallen slasoorten. Nog tamelijk onbekend is de molsla waar we het met je over willen hebben: de bladeren van de paardenbloem. Het mooie is: hij groeit voor het grijpen. Spotgoedkope supersalade.

Wil je iedere week de lekkerste recepten & tips ontvangen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief:

Molsla zijn de bladeren van de paardenbloem. Hoewel ze vooral veel door kinderen voor konijnen worden geplukt, zijn ze prima eetbaar voor ons. De plant heeft in het buitenland prachtige namen. Zo hebben de Fransen het over pis en lit: bedplassen, omdat de sla ervoor zou zorgen dat je nodig plassen moet. In Duitsland hebben ze het over Löwenzahn: leeuwentand. En ook in Frankrijk bestaat die naam: dent de lion. De Britten maakten daar weer dandelion van. Molsla wordt dus vaak gezien als een onkruid, maar zou zeker niet misstaan in een moderne moestuin. Als je van plan bent met molsla aan de gang te gaan, is het aan te raden om zaadjes te kopen van een aangepaste soort met wat grotere bladen met een net wat minder bittere smaak. De bloem is overigens ook prima eetbaar! Gezond is dit ‘onkruid’ ook. Molsla is rijk aan verschillende mineralen zoals Calcium, kalium en magnesium, en vitaminen waaronder A, B11, C en E.

Molsla kopen is lastig, want slechts een handjevol gespecialiseerde groentezaken en natuurvoedingswinkels verkopen deze slasoort. Maar waarom zou je iets kopen als je het gratis kunt plukken? Ga je op zoek naar paardenbloemen als avondeten, let dan op een paar zaken. Molsla is het lekkerst wanneer de bladen jong en fris zijn. Daarnaast is het prettig om het te plukken op plekken die je kent. Hoewel de paardenbloem en de bladen goed herkenbaar zijn, wil je niet dat er vervuiling van de omgeving op je salade zit. Plukken langs drukke wegen of hondenuitlaatplaatsen wil je liever voorkomen. Je eigen (moes)tuin is helemaal niet zo’n slecht idee.

Nu we je vraag ‘Wat is molsla?’ beantwoord hebben, ben je vast ook benieuwd hoe het smaakt. De sla heeft een (licht) bittere en kruidige smaak, die prima past bij een wat zuurdere vinaigrette. De jonge blaadjes zijn wat frisser van smaak, de oudere bladen zijn bitterder en kruidiger. De oudere plantblaadjes zijn vers geplukt nog prima te eten, maar met name geschikt voor een gemengde salade waar de pittige smaak wat wegvalt tegen frissere slasoorten. Koop je molsla dan kun je aan de afgesneden stelen zien hoe vers hij is: komt er wit sap uit de steel, dan is de sla nog betrekkelijk vers.

Van vervangen is vaak geen sprake. Je komt molsla in recepten niet vaak tegen en je zult dus waarschijnlijk pas specifiek op zoek gaan naar een recept met deze slasoort wanneer je erover beschikt. Kom je echter een recept tegen met molsla en kun je het niet krijgen, dan is voor koud gebruik elke andere slasoort met wat meer smaak een prima alternatief. Frisée of rucola bijvoorbeeld. Bij veel saladerecepten ben je vrij in het kiezen van de slasoort. Kom je een recept tegen dat je aanstaat, maar hou je niet van een uitgesproken smaak, dan kun je molsla juist vervangen voor een slasoort met een mildere smaak.

Net als vrijwel elke andere slasoort bevat molsla veel vocht. Het bewaren van molsla is dus niet goed mogelijk en vers smaken de blaadjes het lekkerst. Wil je molsla toch even bewaren, dan kan dat het best tussen keukenpapier, in de koelkast en voor maximaal 1 of 2 dagen. De beste manier van bewaren voor wat langere tijd is gewoon lekker in de grond van je eigen moestuin.

We schreven het al: molsla is pittig van smaak. Jonge slablaadjes kun je prima als stand alone in de salade gebruiken. De bittere bite past perfect bij een lekkere fris-zure vinaigrette. Oudere blaadjes kun je wat kleiner trekken en mengen met mildere slasoorten in een salade. Op die manier valt de bittere smaak weg tegen de frisse smaak van de andere slasoorten. Molsla is net als rucola ook prima te gebruiken in een roerbakschotel door de kleiner getrokken slablaadjes op het laatste moment mee te bakken. Net als spinazie is molsla ook prima te koken, maar dat is eigenlijk zonde; door het vele vocht slinkt het enorm en heb je er veel van nodig. Trouwens, ook heel leuk is om er een heerlijke Nederlandse pesto van te maken met pijnboompitten, olie en oude kaas. Nog wat paardenbloemen in de buurt staan? Probeer dan dit lekkere recept: