Wat is kweepeer en wat kun je ermee?

Misschien heb je er weleens van gehoord, maar wat is kweepeer eigenlijk? Kweeperen behoren net als peren en appels tot de uitgebreide rozenfamilie. Oorspronkelijk komen de vruchten uit het gebied tussen Turkije en het Midden-Oosten, maar in ook in onze streken gedijen de bomen prima. In oude boomgaarden zie je soms wel eens fruitbomen met grote bladeren en in het voorjaar prachtige roze bloemen, grote kans dat het een kweepeer is. Je verwerkt ze door ze eventueel klein te snijden en dan urenlang op een pitje te laten komen. De kleur verandert dan van bleekgeel naar diep oranje. Het kookvocht giet je door een zeef en het vruchtvlees wring je verder uit in een schone handdoek of kaaslinnen.

Wil je ook iedere week de lekkerste recepten & tips ontvangen? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief:

Nu we de vraag ‘wat is kweepeer’ beantwoord hebben, wil je vast ook weten hoe ze smaken. Zoals gezegd, als handfruit is de kweepeer niet geschikt. Het vruchtvlees is keihard, zuur en nogal wrang omdat er veel tannine inzit. In de schil en de pitten zit veel pectine, waardoor je van kweeperen heel goed mooie gelei kan maken. Eenmaal gekookt blijkt dit fruit een heel rijk en zoet aroma te hebben, dat bijna richting rozengeur gaat.

In plaats van kweepeer kan je vaak ook stoofpeer gebruiken. Die hebben hetzelfde keiharde, en wrange vruchtvlees. Qua aroma zitten mispels eerder in dezelfde rozenachtige hoek. Als je kweeperen toevoegt vanwege het pectine gehalte, dan is geleisuiker wellicht een optie als vervanging.

Soms zie je wel eens op de markt, of bij de groenteboer. Maar de grootste kans maak je bij Turkse winkels. Daar zie je vanaf half september zo’n beetje vaak de grote gele vruchten liggen. Of misschien ken je iemand met een kweeperenboom; meestal is de opbrengst van zo’n boom vele malen groter dan de eigenaar kan verwerken. Dus kunnen er vast wel een paar peren vanaf om lekker mee te koken.

In de landen om ons heen vind je in elke supermarkt tussen de jam kweeperengelei: quittengelee in Duitsland, gelée de coing in Frankrijk. Een andere bekende toepassing is het Spaanse carne de membrillo. Dat is ingekookte kweeperenpulp tot er een dikke, bijna winegumachtige substantie ontstaat, die ze bijvoorbeeld bij kaas serveren. Je kan er ook een stroop van koken, precies zoals je appelstroop maakt: door het sap helemaal in te koken. Ook lekker is wat kweepeer door de appeltaart, of maak er een tarte tatin van. En als je dan nog steeds kweeperen over hebt, kan je ze ook stoven in rode wijn. Tot slot: kweepeer combineert geweldig met bijvoorbeeld rozemarijn, kardemom, allerlei soorten noten, citrusvruchten, kortom stevige smaken. Wil je een toegankelijk recept om kennis te maken met dit fruit? Probeer deze jam eens te maken: